شب‌زنده‌داری ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد
اگر صبح‌ها خسته و عصرها سرحال‌اید، در دسته افرادی قرار می‌گیرید که به اصطلاح «جغد شب» نامیده می‌شوند. الگوی خواب یا زمان‌بندی بدن این افراد باعث می‌شود بخواهند تا دیروقت بیدار بمانند؛ به گزارش سی‌ان‌ان، این دسته از افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین برخی عادات ناسالم زندگی باشند.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، سینا کیانرسی، سرپرست تیم تحقیق و پژوهشگر در هاروارد، می‌گوید: «از طریق پژوهش متوجه شدیم در افرادی که تا دیروقت بیدار می‌مانند‌ــ در طول هشت سال تحقیق ما‌ــ خطر ابتلا به دیابت ۷۲ درصد افزایش یافت.»
پژوهشگران همچنین بین الگوی خواب افراد، یعنی دیر به رختخواب رفتن و دیر بلند شدن و برخی رفتارهای ناسالم ارتباط قوی پیدا کردند. بنا به گفته کیانرسی، «احتمال بیشتری وجود دارد که این افراد رژیم غذایی نامناسب و فعالیت بدنی کمتری داشته باشند، از الکل در مقدار بالاتر استفاده کنند، اضافه‌وزن داشته باشند، سیگار بکشند و کمتر یا بیشتر از هفت تا ۹ ساعت بخوابند.»
هنگامی که کیانرسی و تیمش با توجه به داده‌ها، عادات ناسالم را بررسی کردند، دریافتند احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ در افراد به اصطلاح جغد شب در مقایسه با سحرخیزها که دوست دارند زودتر بخوابند و بیدار شوند، ۱۹ درصد بیشتر بود.
متخصصان می‌گویند: «افرادی که ترجیح می‌دهند شب‌ها بیشتر بیدار بمانند، باید از این خطرات آگاه باشند، مصرف الکلشان را تعدیل و سیگار را حذف کنند، فعالیت بدنی‌شان را افزایش دهند و بیشتر بخوابند و برخی از این عوامل خطرزا را تا جایی که می‌توانند مدیریت کنند.»
«کرونوتایپ» یا ساعت بدن شما برای خوابیدن چگونه است؟
همه افراد ساعت داخلی بدن یا ریتم شبانه‌روزی دارند که ترشح هورمون ملاتونین را برای بهبود خواب تنظیم می‌کند. به نظر می‌رسد ساعت بیولوژیک خواب افراد ارثی است؛ با این حال با کمی تلاش می‌توان آن را قدری تغییر داد.
اگر سحرخیزید، ریتم شبانه‌روزی شما خیلی زودتر از حد معمول ملاتونین ترشح می‌کند و به شما انرژی می‌دهد تا صبح‌ها، فعال‌تر باشید. با این حال، همین ترشح ملاتونین در کسانی که دیر می‌خوابند، دیرتر رخ می‌دهد. بنابراین آن‌ها صبح‌ها بی‌حال و کسل‌اند و اوج فعالیت و هوشیاری‌شان بعدازظهرها و عصرها است.
اما این همه ماجرا نیست. سلول‌های بدن هم ریتم شبانه‌روزی خودشان را دارند و در صورت به هم‌خوردن چرخه زمانی فعالیت سلول‌ها، بدن با مشکل مواجه می‌شود.
کیانرسی گفت: «ترشح هورمون‌ها به دلیل بیدار‌ماندن تا دیروقت تغییر می‌کند، در پی تغییر هورمون‌ها، تنظیم دمای بدن و همچنین سوخت‌وساز به شکل منفی تغییر می‌کند. بدین ترتیب احتمال ابتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی‌عروقی و سایر بیماری‌های مزمن افزایش می‌یابد.»
این پژوهش اولین موردی نیست که بین الگوی زمان خواب و رفتارهای ناسالم ارتباط پیدا می‌کند. مقاله‌ای که در ماه ژوئن منتشر شد، هم نشان داد افرادی که عادت دارند تا دیروقت بیدار بمانند و به کار و فعالیت مشغول باشند، بیشتر احتمال دارد زودتر بمیرند.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا