تلسکوپ جیمز وب بقایای درهم کوبیده شدن دو کهکشان را به تصویر کشید
در پشت سر این مارپیچ کیهانی از گاز و غبار و ستاره‌ها، ویرانه‌های فضایی حاصل از برخورد عظیم بین دو کهکشان قرار دارد. این دو کهکشان در حدود ۵۰۰ میلیون سال پیش با یکدیگر برخورد کرده و یک کهکشان جدید و یکپارچه به نام «ان‌جی‌سی۳۲۵۶» را ساخته‌اند.
به گزارش ایتنا و به نقل از یورونیوز، ادغام‌های کهکشانی یکی از مهیب‌ترین و خشن‌ترین تعاملات کهکشانی در کیهان محسوب می‌شوند. کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶، که محصول یکی از این ادغام‌ها است، عضوی از ابرخوشه هیدرا قنطورس به شمار می‌رود و در فاصله ۱۲۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است.
نشانه‌های گذشته آشفته و پر هرج و مرج این کهکشان، در پشت پیچک‌های بلندی از غبار و ستارگان درخشان که به سمت خارج از بدنه اصلی کهکشان امتداد یافته‌اند، پنهان شده است.
دانشمندان می‌گویند مطالعه این برخوردهای کیهانی می‌تواند چیزهای زیادی را در مورد چگونگی بزرگ شدن کهکشان‌هایی نظیر کهکشان خود ما، کهکشان راه شیری، از طریق ادغام با کهکشان‌های دیگر به ما بیاموزد.
از آنجایی که این گسترش کهکشانی به نوبه خود منجر به ادغام و گسترش سیاه‌چاله‌ها می‌شود، مطالعه بقایایی نظیر کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ می‌تواند به حل معما‌های دشوار فضایی کمک کند. نظیر آن‌که چگونه سیاه‌چاله‌های عظیم در قلب اکثر کهکشان‌ها می‌توانند به جرمی معادل میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر خورشید دست یابند؟
آن ادغام تاریخی که کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ را ایجاد کرد، همزمان مسئول انفجار شدید ستاره‌زایی در کهکشان نیز بود. در واقع برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر سبب شد تا گاز و غبار به سمت ابرهای متراکم هدایت شوند و به این صورت مواد خام مورد نیاز برای تولد ستاره‌ها را در اختیار بگذارند.
این مرحله ابتدایی شکل‌گیری ستاره‌ها در تصویر تلسکوپ جیمز وب مشخص است؛ در واقع می‌توان ستاره‌های جوان در حال شکل‌گیری را در درخشان‌ترین نواحی نارنجی کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ مشاهده کرد.
این ستارگان نورس، نور فروسرخ را در حالتی انفجاری به بیرون ساطع می‌کنند و دانه‌های ریز غبار را در معرض تابش قرار می‌دهند، امری که باعث می‌شود کهکشان بدرخشد و حالتی نورانی به خود بگیرد.
رخداد این پدیده، کهکشان را به هدفی عالی برای دوربین فروسرخ تلسکوپ جیمز وب تبدیل می‌کند. دوربینی که به طور ویژه برای مشاهده جهان فروسرخ ساخته شده است.
هنگامی که کهکشان‌ها با هم برخورد می‌کنند، بیشتر اجرام ستاره‌ای آن‌ها آسیب خاصی از برخوردهای شدید نمی‌بینند، امری که در واقع به خاطر فضای تهی بزرگ بین ستارگان است.
با این حال این اصل برای همه ستاره‌های آن کهکشان‌ها صادق نیست. در تصویر تلسکوپ جیمز وب رشته‌هایی از ستارگان قابل مشاهده هستند که در نتیجه برهم‌کنش گرانشی میان کهکشان‌های در حال برخورد و ایجاد نیروهای جزر و مد خارق‌العاده، از کهکشان‌های اصلی خود جدا شده‌اند.
این تصویر خیره‌کننده با کمک دو ابزار قدرتمند «دوربین فروسرخ نزدیک » (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI) تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است.
دانشمندان می‌گویند تصویرهای کیهانی با استفاده از دوربین‌های جیمز وب، به درک انسان ازچگونگی گسترش کهکشان‌ها و تکامل کیهان یاری می‌رسانند.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا