ناسا یک گام به ساخت رآکتور هسته‌ای در ماه نزدیک شد
به گزارش نیویورک‌پست، این نیروگاه هسته‌ای می‌تواند انرژی موردنیاز پایگاه‌های ماه را در برنامه آرتمیس این سازمان تامین کند.
مقام‌های ناسا در یک بیانیه مطبوعاتی در ۳۱ ژانویه (۱۱ بهمن) اعلام کردند که این سازمان در حال تمدید سه قرارداد پنج میلیون دلاری است که در سال ۲۰۲۲ به منظور ساخت و توسعه یک رآکتور کوچک برق بر اساس فناوری شکافت هسته‌ای در نظر گرفته شده بود.
بر اساس این گزارش، ناسا امیدوار است که این رآکتور در اوایل دهه ۲۰۳۰ میلادی برای یک دوره آزمایشی یک ساله استفاده شود و سپس به مدت ۹ سال به‌عنوان منبع تولید برق برای حضور پایدار انسانی در ماه به کار گرفته شود.
دانشمندان می‌گویند در صورتی که همه چیز به‌خوبی به پیش برود این رآکتور را می‌توان برای استفاده احتمالی در مریخ نیز سازگار کرد.
برنامه نهایی ناسا برای ساخت نیروگاه اتمی و منبع تولید برق در مریخ در حالی اعلام می‌شود که این سازمان امیدوار است علاوه بر ماه، در نهایت بتواند فضانوردان را به سیاره سرخ نیز بفرستد.
استفاده از این فناوری برای تولید انرژی در ماه اجتناب‌ناپذیر است، زیرا تابش انرژی خورشیدی بر روی سطح ماه محدود است و هر شب در ماه برابر با حدود ۱۴.۵ روز زمینی است. ازاین‌رو به گفته دانشمندان، در اختیار داشتن منبع انرژی همچون رآکتور هسته‌ای که مستقل از خورشید کار کند، گزینه‌ای توانمند برای اکتشافات طولانی‌مدت و بررسی‌های علمی در ماه است.
در ادامه فاز اول این پروژه که «پروژه تولید برق هسته‌ای سطحی» نام دارد، شرکت‌هایی نظیر لاکهید مارتین، وستینگهاوس و آی‌اکس (برنامه مشترک دو شرکت اینتیوتیو ماشین و اکس‌انرژی) طرح‌های اولیه ساخت این نیروگاه را ارائه کرده‌اند.
این نقشه‌ها شامل طرح‌هایی برای سوخت اورانیوم هسته رآکتور، ابزاری برای تبدیل انرژی هسته‌ای به انرژی قابل‌استفاده، و سیستم مهار حرارتی برای خنک نگه داشتن رآکتور است و همچنین در آن یک سامانه توزیع در نظر گرفته شده که قرار است به‌طور پیوسته به مدت ۱۰ سال دست‌کم ۴۰ کیلووات انرژی الکتریکی تولید کند که برای تامین انرژی حدود ۳۰ خانوار کافی است.
دانشمندان می‌گویند این نیروگاه باید بتواند بدون نیاز به عامل انسانی، خود را روشن و خاموش کند و بتوان آن را از محوطه فرود یک فرودگر ماه در آینده راه‌اندازی کرد.
چنین رآکتوری همچنین باید بتواند از فرودگر جدا شود و روی یک سامانه متحرک کار کند. ناسا پیش‌ازاین گفته بود که این رآکتور باید درون یک سیلندر ۵.۵ متری جای بگیرد و وزن آن نیز از حدود شش تن بیشتر نباشد.
به گفته ناسا، این سازمان قصد دارد با بررسی و پردازش نتایج فاز اول، بهترین طرح‌ها را برای تعیین الزامات طراحی یک سیستم با ریسک پایین‌تر غربال کند.
هدف ماموریت‌های آرتمیس ناسا طی چند سال آینده ایجاد یک پایگاه دائمی انسانی در ماه خواهد بود و قرار است ماه ایستگاهی بین‌راهی برای رسیدن انسان به سیاره سرخ باشد. از سال ۱۹۷۲ یعنی سه سال پس از نخستین ماموریت تاریخی آپولو ۱۱، تاکنون هیچ فضانوردی روی ماه نبوده است.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا