ربات جراح به فضا اعزام شد

این فضاپیما که ساعت ۱۲:۰۷ بعد‌از‌ظهر به وقت منطقه زمانی شرق آمریکا به فضا پرتاب شد، روز اول فوریه (۱۲ بهمن) به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید.

یکی از محموله‌های این فضاپیما دستگاهی رباتیک به جرم ۰.۹ کیلوگرم است که دو بازوی قابل کنترل دارد که به کمک آن‌‌ها یک گرسپر و یک جفت قیچی را نگه می‌دارد. این ربات جراح ساخت شرکت «ویرچوال اینسیژن» به صورتی طراحی شده است که بتواند با پزشکان روی زمین ارتباط برقرار کند تا اقدام‌های درمانی را از راه دور و با دقت بالا روی فضانوردان بیمار انجام دهند.

به گفته محققان این ربات جراح هنوز در مراحل مقدماتی به سر می‌برد و قرار است آزمایش‌‌هایش را روی نوارهای لاستیکی انجام دهد.

پژوهشگران می‌گویند هم‌زمان با آغاز برنامه‌ریزی‌ برای اکتشاف‌ها فضایی سرنشین‌دار در ماه، مریخ و فراتر از آن، تحقیقات در زمینه پزشکی فضایی از راه دور اجتناب‌ناپذیر است. به‌خصوص که سازمان‌های فضایی و شرکت‌های فضایی خصوصی برای ماموریت‌های فضایی سرنشین‌دار در آینده برنامه‌هایی جدی در نظر گرفته‌اند.

برنامه فضایی آرتمیس ناسا امیدوار است که در سال ۲۰۲۶ بتواند انسان را روی ماه فرود بیاورد. افزون بر این، برنامه فضایی آرتمیس قرار است مسیر را برای فرستادن انسان به سیاره سرخ نیز هموار کند. از این گذشته، برخی پژوهشگران می‌گویند که این ماموریت‌ها راه را برای اکتشاف‌های بعدی در آینده‌ دورتر هموار می‌‌کنند و انسان روزی خواهد توانست با سفر به نقاط دورتر فضا حتی به فراتر از منظومه شمسی نیز برسد.

 

از این رو است که دانشمندان از همین حالا برای اطمینان از سلامتی انسان‌‌های آینده در فضا، برنامه‌ریزی کرده‌‌اند و می‌گویند در کنار پیشرفت‌ فنی موشک‌های حامل فضانوردان، پزشکی مبتنی بر فضا نیز باید پیشرفت کند.

پژوهشگران می‌گویند که روش جراحی رباتیک نه‌تنها برای استفاده در فضا بلکه برای مناطق دورافتاده در زمین نیز روش سودمندی است و یک متخصص بسیار خوب جراحی به کمک این روش می‌تواند به جراحی از راه دور بیماران کمک کند.

در کنار این ربات جراح، چند مورد دیگر از تجهیزات علمی و فناوری نیز به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شده‌اند که از آن جمله می‌توان به چاپگر سه‌بعدی سازمان فضایی اروپا اشاره کرد.

دانشمندان می‌گویند با انجام دادن آزمایش چاپ سه‌بعدی قطعات فلزی قصد دارند ساختار نیمه‌رساناهای چاپ سه‌بعدی را که از اجزای اصلی اغلب دستگاه‌های الکترونیکی به شمار می‌روند، آزمایش کنند.

از جمله تجهیزات آزمایش دیگری که به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شد، دستگاهی است که به بررسی‌ آثار ریزگرانش بر تحلیل رفتن استخوان می‌پردازد تا درباره نقش سلول‌های مزانشیمی مرتبط با مغز استخوان تحقیق و چگونگی تغییر آن‌ها را در مواجهه با محیط فضایی بررسی کند.

آزمایش مهم دیگری هم که تجهیزات آن به ایستگاه فضایی ارسال شده، نوعی شبکیه مصنوعی است که عملکرد شبکیه را در شرایط ریزگرانش بررسی خواهد کرد.