کپسول بلعیدنی خواب را در افراد رصد می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انگجت، محققان مدعی هستند این دستگاه نوین پتانسیل ردیابی نشانه های دپرسیون تنفسی در فرایند اور دوز را دارد. دپرسیون تنفسی ( Respiratory depression ) به احساس نیاز به کاهش میل به تنفس اشاره دارد. این بیماری می‌تواند الگوهای دیگری مانند الگوی تنفسی که در زمان آسم ایجاد می‌شود را به وجود آورد. در این الگو نفس‌ها عمیق و با مکث طولانی انجام می شود.

جیووانی تراورسو یکی از استادیاران مهندسی مکانیک در دانشگاه ام آی تی نیز روی توسعه طیفی از حسگرهای بلعیدنی فعالیت می کند. به گفته او این دستگاه به خصوص برای مطالعات روی خواب کارآمد است.

به طور معمول در مطالعات خواب چند حسگر و دستگاه به بیماران متصل می شود. می توان در آزمایشگاه ها و در پژوهش های خانگی حسگرها را با سیم به سر، گیجگاه، سینه و ریه های فرد متصل کرد. ممکن است برای یک بیمار کانول بینی، کمربند قفسه سینه و اکسیمتر نیز بسته شود که قادر به اتصال به یک مانیتور قابل حمل است. تراورسو در این باره می گوید: خوابیدن با این همه ماشین آلات چالش برانگیز است.

در همین راستا کپسول هوشمندی که شرکت «سلرو سیستمز» ساخته بود، تحت آزمایش قرار گرفت. این نخستین باری بود که فناوری حسگر بلیعدنی روی انسان ها آزمایش می شد. در کنار استارت آپ مذکور و دانشگاه ام آی تی، دانشگاه وست ویریجینیا و دیگر بیمارستان های مرتبط نیز تحقیقاتی انجام دادند.

کپسول مذکور حاوی دو باتری کوچک و آنتن بی سیم است که داده را منتقل می کند. حسگر بلعیدنی به اندازه یک کپسول ویتامین است و در دستگاه گوارشی حرکت می کند. این گجت پس از رسیدن به معده سیگنال هایی را جمع آوری می کند. شرکت کنندگان طی فرایند آزمایش، شب را در آزمایشگاه خواب گذراندند و حسگر، تنفس، ضربان قلب، دمای بدن و تحرک معده را ردیابی کرد. حسگر مذکور همچنین توانست آپنه خواب را در یک بیمار ردیابی کند.

یافته ها حاکی از آن است که کپسول بلعیدنی توانست پارامترهای سلامتی را همراه با تجهیزات پزشکی در مرکز خواب ردیابی کند.

ام آی تی اعلام کرد در فرایند آزمایش استفاده از کپسول عوارض جانبی گزارش نشد. این کپسول به طور معمول طی یک روز از بدن کاربر خارج می شود. البته عمر کوتاه استفاده از محصول ممکن است روی تاثیرگذاری آن به عنوان یک دستگاه رصد تاثیر بگذارد. به گفته تراورسو استارت آپ سلترو قصد دارد به تدریج مکانیسمی ایجاد کند که سبب می شود کپسول ها به مدت یک هفته در معده کاربر بمانند.