برای کاهش تعریق بیش‌ازحد بدن چه می‌توان کرد؟
دکتر پاملا مهتا، متخصص طب ورزشی و پزشک ارتوپد از سن خوزه در کالیفرنیا، در گفت‌وگو با فاکس‌نیوز آنلاین می‌گوید زمانی که دمای بدن فردی افزایش می‌یابد، سیستم عصبی به‌طور خودکار غدد عرق فرد را تحریک می‌کنند تا عرق تولید کند و درنتیجه آن بدن خنک شود.
او ادامه می‌دهد که عرقی که غدد بدن تولید می‌کند، به‌صورت مایعی شفاف و نمکی ظاهر می‌شود.
به گفته مهتا، نوشیدن آب می‌تواند به فرد کمک کند تا خنک شود و درعین‌حال به بدن خبر می‌دهد که تولید عرق باید متوقف شود، اما انجام این کار همیشه مشکل را حل نمی‌کند.
اگر شما هم زیاد عرق می‌کنید، نکاتی را که مهتا و گروهی از پزشکان در مورد نحوه مبارزه با این مشکل به آن اشاره می‌کنند، در ادامه بخوانید.
ضدتعریق در برابر دئودرانت
مهتا به کسانی که زیاد عرق می‌کنند توصیه می‌کند از یک محصول ضدتعریق به‌جای دئودرانت (محصولاتی که برای پیشگیری یا پوشاندن بوی بدن که در اثر تجزیه باکتریایی تعریق ایجاد می‌شود، طراحی می‌شوند) استفاده کنند، زیرا ضدتعریق‌ها برای «مسدود کردن غدد عرق، کاهش رطوبت و بوی بدن» طراحی شده‌اند، درحالی‌که دئودرانت‌ها برای «پوشاندن بوها» طراحی می‌شوند.
به گفته مهتا، مصرف‌کنندگان برای کاهش حداکثری عرق باید به دنبال ضدتعریق حاوی آلومینیوم باشند.
به گزارش نیویورک‌پست، بر اساس مقاله‌ای که «پن مدیسین» (PennMedicine)، سیستم سلامت دانشگاه پنسیلوانیا منتشر کرده است، وقتی نمک‌های آلومینیوم روی پوست حل می‌شوند لایه محافظی ایجاد می‌کنند که از تولید عرق پیشگیری می‌کنند.
درحالی‌که برخی در‌مورد استفاده از آلومینیوم در ضدتعریق‌های تجاری محتاط‌اند، این تحقیق می‌گوید که ارتباط بین نمک‌های آلومینیوم و سرطان (به‌ویژه سرطان پستان) ثابت نشده است. البته افراد مبتلا به بیماران کلیوی باید مراقب باشند، زیرا بدن آن‌ها ممکن است نتواند آلومینیوم را با سرعت کافی از بدن دفع کند.
به گفته پن‌مدیسین، به همین دلیل است که سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) از تولید‌کنندگان ضدتعریق می‌خواهد که هشدارهایی را به‌طور خاص برای بیماران کلیوی درج کنند.
لباس می‌تواند به کاهش تعریق کمک کند؟
برخی از لباس‌ها برای به حداقل رساندن عرق بهتر از سایرین‌اند.
به گفته مهتا، پارچه‌های گشاد و قابل‌تنفس می‌توانند رطوبت را از بین ببرند. او می‌گوید که برای کاهش تعریق پا، مصرف‌کنندگان باید به دنبال جوراب‌هایی باشند که «جریان هوا را افزایش می‌دهند» و «رطوبت را از بین می‌برند»، بنابراین پوست پا، حتی زمانی که فرد در حال انجام فعالیتی است، می‌تواند خنک و خشک بماند.
چطور تشخیص دهیم که بیش‌ازحد عرق می‌کنیم؟
وضعیت تعریق بیش‌ازحد به نام هایپرهیدروزیس (Hyperhidrosis) شناخته می‌شود.
به گفته مهتا، فرد مبتلا به هایپرهیدروزیس «مقدار زیادی عرق تولید می‌کند» که سه علامت رایج دارد:
– تعریق قابل‌مشاهده
– مشکلات فیزیکی هنگام در دست گرفتن خودکار، چرخاندن دستگیره در یا استفاده از ماوس یا صفحه کلید
– مرطوب ماندن پوست برای مدت طولانی و احتمال نرم شدن پوست و پوسته‌پوسته شدن آن
داروها می‌توانند باعث تعریق بیش‌ازحد شوند؟
برخی از داروها می‌توانند باعث تعریق بیش‌ازحد شوند، و اگر فردی ناگهان بیش‌ازحد معمول عرق کند، می‌توانند باعث آن باشند.
به گفته مهتا، پردنیزلون (یک نوع کورتواستروئید که برای بیماری‌های روماتیسم و برخی حساسیت‌ها استفاده می‌شود)، اس سیتالوپرام (دارویی که برای افسردگی و اضطراب تجویز می‌شود)، و ایبوپروفن (داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی که برای درمان تب و درد استفاده می‌شود)، ازجمله داروهایی‌اند که به‌صورت بالقوه می‌توانند باعث افزایش تعریق شوند.
مداخله پزشکی: برخی از درمان‌های ضدعرق موجود کدام‌اند؟
چنانچه فردی فکر می‌کند برای مقابله تا تعریق اضافی به مداخله پزشکی نیاز دارد، باید با پزشک خود مشورت کند.
گزینه‌هایی که در حال حاضر در بازار وجود دارند، عبارت‌اند از داروهای آنتی کولینرژیک، تزریق سم «اونابوتولینیوموتوکسین آ» (onabotulinumtoxinA) یا همان بوتاکس، و جراحی هایپرهیدروزیس.
داروهای آنتی کولینرژیک
به گفته مهتا، آنتی کولینرژیک‌ها به مسدود کردن سیگنال‌های عصبی که با تحریک غدد تولید عرق، باعث تعریق می‌شوند- کمک می‌کنند. بنابراین آن‌ها به رفع مشکل تعریق بیش‌ازحد در منشأ آن کمک می‌کنند.
تعدادی از داروهای آنتی کولینرژیک خوراکی و دستمال‌های پارچه‌ای آنتی کولینرژیک که به تجویز پزشک نیاز دارند، حاوی گلیکوپیرولات، اکسی بوتینین، بنزوتروپین و پروپانتلین‌‌اند.
تزریق بوتاکس
به گفته انجمن بین‌المللی هیاپرهایدروسیس (IHS)، یک سازمان غیردولتی مستقر در پنسیلوانیا که «به میلیون‌ها نفر که از تعریق بیش‌ازحد غیرقابل‌کنترل رنج می‌برند»، کمک کرده است، تزریق بوتاکس یکی از درمان‌هایی است که سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای تعریق بیش‌ازحد زیر بغل، تایید کرده است.
به گفته این انجمن، عرق زیر بغل را می‌توان با سم «اونابوتولینیوموتوکسین آ» که یک پروتئین خالص است و می‌تواند به‌طور موقت سیگنال‌های عصبی فعال‌کننده غدد عرق را مسدود کند، متوقف کرد.
این انجمن به تحقیقاتی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد تزریق این ماده می‌تواند تعریق را ۸۲٪ تا ۸۷٪ کاهش دهد، همچنین غیر از پروتکل‌های رسمی، برخی از پزشکان از تزریق سطحی بوتاکس برای درمان تعریق دست‌ها، پاها، سر، صورت و قسمت‌های کوچک بدن استفاده می‌کنند.
جراحی هایپرهیدروزیس
جراحی هایپرهیدروزیس درمان تهاجی است که می‌تواند شامل برداشتن غدد عرق در ناحیه موردنظر یا جراحی اعصاب سمپاتیک باشد.
بر اساس اطلاعات وب‌سایت دکتر حسام عبدالحسین‌پور، متخصص جراحی مغز و اعصاب، «فعالیت بیش‌ازحد اعصاب سمپاتیک، به تعریق بیش‌ازحد منجر می‌شود. اگر این اعصاب از بین بروند، غدد عرق از کار خواهند افتاد. غدد عرق دست، زیر بغل، صورت و پوست سر، توسط اعصاب سمپاتیک عصب‌دهی می‌شوند که از داخل حفره قفسه سینه، نشات می‌گیرند.»
دکتر عبدالحسین‌پور در ادامه می‌نویسد: «زنجیره سمپاتیک را می‌توان به‌راحتی در قفسه سینه، با استفاده از یک مینی اسکوپ که به‌عنوان توراکوسکوپ شناخته می‌شود تشخیص داد. ازاین‌رو، اصطلاح سمپاتکتومی توراکوسکوپیک (ETS) به عملی که برای هایپرهیدروز و قرمزی صورت انجام می‌شود، اشاره دارد.»
طبق گفته انجمن پوست آمریکا، سازمان غیردولتی مستقر در ایلینوی که بیش از ۲۰ هزار و ۵۰۰ متخصص پوست از ایالات متحده و کانادا عضو آن‌اند، می‌توان از طریق برش جراحی، لیپوساکشن، کورتاژ یا لیزر غدد عرق زیر بغل را برداشت.
انجمن پوست آمریکا هشدار می‌دهد که هر دو جراحی مانند هر جراحی دیگری، خطراتی دارند. ازجمله عوارض این جراحی‌ها می‌توان به از دست دادن حس، زخم، آسیب عصبی که بر سایر اعضای بدن تاثیر می‌گذارد، فشار خون پایین، ضربان قلب نامنظم، تعریق جبرانی، ناتوانی در تحمل گرما و مرگ احتمالی اشاره کرد.
بیماران باید قبل از انجام درمان‌های ضدعرق با پزشک خود مشورت کنند.
منبع: ایندیپندنت
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا