چرا نوشتن با دست برای تفکر و یادگیری بهتر از تایپ کردن است؟

در جهان تحت سلطه نمایشگرها و صفحه کلیدها، فرایند نوشتن با دست که افکار را حرف به حرف روی کاغذ می‌آورد، به‌سرعت در حال ناپدید شدن است و پیام‌‌های متنی و فهرست مایحتاج روزانه تایپ‌شده جای نامه‌های دست‌نویس و یادداشت‌هایی چسبناک را گرفته‌اند.

البته صفحه‌کلید‌های فواید آشکاری دارند و بی‌شک بهره‌وری را افزایش داده‌اند؛ تصور کنید مجبور می‌شدید همه ایمیل‌هایتان را با دست‌ بنویسید. برای همراه‌ شدن با این روند، بسیاری از مدارس از همان دوران پیش‌دبستانی کامپیوتر را معرفی و ارائه می‌کنند و برخی کودکان ممکن است قبل از نگارش با دست، تایپ‌کردن را بیاموزند. اما با توجه به تحقیقاتی که مدام که از مزایای شناختی شگفت‌انگیز حرکت قلم روی کاغذ یا حتی قلم هوشمند روی آی‌پد خبر می‌دهد، به نظر می‌رسد کنار گذاشتن این روش آهسته‌تر و لمسی‌تر برای بیان افکار و عقایدمان ممکن است خیلی گران تمام شود.

طبق پژوهش‌ها، در کودکان، رونویسی کردن حروف الفبا به جای تایپ‌ کردن به آن‌ها در تشخیص حروف درکی بهتر و پایدارتر می‌‌دهد. نوشتن با دست همچنین حافظه و به یاد آوردن کلمات را تقویت می‌‌کند و یک پایه قوی و محکم برای توانایی‌های ابتدایی خواندن، نوشتن و درک مفاهیم ایجاد می‌کند که اساسی‌ترین گام در مسیر یادگیری دانش و مهارت‌های پیشرفته‌تر است. برای بزرگسالان هم یادداشت‌برداری کردن حین یک سخنرانی، به جای تایپ مطالب، به درک بهتر مفهوم منجر خواهد شد.

رامش بالاسوبرامانیام، متخصص عصب‌‌شناسی از دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید: «در واقع در تجربه فرایند عینی نوشتن با دست اتفاق‌های مهمی رخ می‌دهد. و مزیت‌های شناختی زیادی دارد.»

البته این مزیت‌ها از مدت‌ها پیش آشکار شده‌اند، با وجود این، محققان حالا به دنبال بررسی این موضوع‌اند که چرا نوشتن با دست این آثار را دارد.

 

مغز و نوشتن با دست‌
به گزارش ان‌پی‌آر، هم برای دست‌نویسی و هم تایپ، دست‌ها برای خلق کلمه باید حرکت کنند اما به نظر می‌رسد که با دست‌ نوشتن به هماهنگی دقیق‌تر حرکت و سیستم‌ بینایی نیاز دارد و این مغز را به‌طور عمیق‌تر درگیر روش‌هایی می‌کند که در یادگیری نیز موثرند.

ماریکه لانگ کمپ، عصب‌شناس شناختی، می‌گوید: «دست‌نویسی احتمالا یکی از پیچیده‌ترین مهارت‌های حرکتی است که مغز قادر است انجام دهد.»

خودکار را درست در دست گرفتن خود مهارت پیچیده‌ای است، زیرا مغز باید مدام بر فشاری که هر انگشت بر خودکار اعمال می‌کند، نظارت کند. سپس، سیستم حرکتی باید این فشار را به‌آرامی تغییر دهد تا هر حرف کلمه‌ای را که در ذهنتان است، روی صفحه نقش بزند. در حالی که هنگام تایپ با صفحه‌ کلید به کشیدن نقش حروف نیازی نیست و انگشتان فقط با سه حرکت نسبتا ساده و یکنواخت کار می‌کنند.

کاهش سرعت و پردازش اطلاعات
برای بزرگسالان یکی از فایده‌های اولیه نوشتن با دست این است که آن‌ها را مجبور می‌کند سر‌عتشان را کاهش دهند. به گفته کارشناسان، در طول جلسه یا سخنرانی، می‌توانید آنچه را می‌شنوید کلمه به کلمه تایپ کنید اما اغلب اطلاعات را پردازش نمی‌کنید و فقط کورکورانه تایپ می‌کنید. در حالی که اگر با دست بنویسید، نمی‌توانید همه‌چیز را یادداشت کنید و مجبورید اطلاعات را پردازش کنید، کلمات یا عبارات کلیدی را بنویسید و از نقاشی یا فلش برای بیان ایده‌ها استفاده کنید. در واقع به نوعی خودتان اطلاعات را می‌سازید که به ماندگاری آن در مغزتان کمک می‌کند.

بالاسوبرامانیام تاکید می‌کند با همه این‌ها، قرار نیست تمام ابزارهای دیجیتال را کنار بگذاریم تا از مزایای با دست‌ نوشتن بهره‌مند شویم. طبق تحقیقات، نوشتن با قلم‌های هوشمند روی صفحه نمایشگر (مانند آی‌پد) نیز همان مسیرها را در مغز فعال می‌کند. او تاکید می‌کند این حرکت است که اهمیت دارد نه شکل نهایی یا ابزار آن.