نگاهی اجمالی به آینده حمل و نقل از دریچه خودروی خودران فولکس‌واگن + ویدئو
وسیله نقلیه‌ای که تمام یا بیشتر مسیر را بدون دخالت انسان طی می‌کند. «وسیله نقلیه خودران» تقریبا همان «خودرو خودران» است – هرچند این اصطلاح میزان پیشرفته‌تری از خودکارسازی را نشان می‌دهد. درجات مختلفی از خودکاری وجود دارد، از کمک‌های کوچک راننده (همچون کنترل کروز که دهه‌هاست وجود دارد) تا وسیله نقلیه‌ای کاملا خودران که به دخالت انسان نیازی ندارد یا حتی به انسان اجازه دخالت نمی‌دهد.
خودروی خودران چگونه کار می‌کند؟
سازندگان وسایل نقلیه خودران از مجموعه‌ای گسترده از فناوری‌ها استفاده می‌کنند، از خودرو، اتوبوس یا کامیون تطبیقی گرفته تا خودرویی که از ابتدا بدون کاربر انسانی طراحی شده است.
یک پردازنده مرکزی ورودی‌هایی را که معمولا به صورت دستی انجام می‌شود – شتاب‌گرفتن، ترمز کردن و دورزدن – انجام می‌دهد که برای این کار از برخی از این فناوری‌ها یا تمامی آن‌ها استفاده می‌کند:
لایدار (تشخیص نور و محدوده): پرتوهای لیزر ساطع‌شده از دستگاه‌هایی که در اطراف خودرو قرار گرفته‌اند و به حسگرها منعکس می‌شوند تا تصویری واضح از تمام چیزهای اطراف خودرو ارائه دهند. ممکن است دوربین‌های ویدیویی که علائم جاده‌ای و حتی تابلوهای راهنما را می‌خوانند، این عملکرد را بهبود بخشند.
رادار: مشابه لایدار است، فناوری اوایل قرن بیستم که به‌ویژه برای اندازه‌گیری سرعت اجسام – از‌جمله لوازم نقلیه دیگر – به کار می‌رود.
نقشه‌برداری: همان‌طور که مسیریاب ماهواره‌ای برای تعیین موقعیت کاربر به نقشه‌ای از پیش موجود نیاز دارد، وسایل نقلیه خودران نیز باید چهارچوبی پایه‌ای داشته باشند تا براساس آن کار کنند.
ارتباط: برای اتصال به زیرساخت (ارتباط خودرو با زیرساخت یا «V21») و اطمینان از اینکه خودرو به صورت ایمن کار می‌کند و از منابع محدود، یعنی شبکه جاده‌ای بیشترین استفاده را به عمل می‌آورد این ارتباط لازم است. همچنین امکان ارتباط خودرو با خودرو (V2V) نیز وجود دارد.
.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا