بحران فضانوردان آمریکایی تا سال ۲۰۲۵

سفر سونیتا ویلیامز و بری ویلمور در ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار بود تنها ۸ روز طول بکشد، اما پس از بروز مشکلات فنی در فضاپیمای استارلاینر، این سفر به یک بحران طولانی‌مدت بدل شد و آن‌ها تا سال ۲۰۲۵ در فضا گرفتار خواهند بود.

مشکلات فنی فضاپیمای استارلاینر ازجمله نشت هلیوم و خرابی رانشگرها، دو فضانورد را آزار داده و بازگشت آن‌ها را به تاخیر انداخته است؛ تاخیری که منجر به ماندن بیش از حد انتظار آن‌ها در ایستگاه بین‌المللی شده است.

اقامت طولانی‌مدت در فضا، علاوه بر فشارهای روانی ناشی از انزوا، چالش‌های سلامت و روان ازجمله ازدست دادن توده عضلانی و کاهش تراکم استخوان را برای فضانوردان به همراه دارد که وجود برنامه‌های حمایت روانی و فناوری‌های پیشرفته را برای حمایت از زندگی آن‌ها الزامی می‌کند.

ناسا به فناوری‌های حامی حیات مانند بازیافت آب و هوا و پرورش مواد غذایی تازه متکی است. برنامه‌های آموزشی فشرده برای کاهش تأثیر محیط فضایی بر سلامت فضانوردان و اطمینان از توانایی آن‌ها برای سازگاری با شرایط دشوار، ضروریست.

گزینه‌ها حول تعمیر Starliner یا استفاده از کپسول SpaceX Dragon به عنوان جایگزین می‌چرخند. مشکلات سفینه ممکن است منجر به عقب‌افتادن بازگشت شود، که گزینه Dragon را ایمن‌تر می‌کند و به ناسا زمان بیشتری برای ارزیابی وضعیت می‌دهد.

آزمایش‌های فنی و بحران‌ها برای برنامه‌های فضایی تازگی ندارند و ماموریت‌های قبلی نیز با چالش‌های مشابهی روبرو بوده‌اند که این امر اهمیت آزمایش‌های جامع را در توسعه فناوری‌های جدید یا برنامه‌ریزی ماموریت‌های فضایی بلندمدت به ماه و مریخ نشان می‌دهد.

تست Starliner مشکلاتی را نشان داد که منجر به تاخیر شد، اما کار برای تجزیه و تحلیل دلایل و بهبود فضاپیما در حال انجام است. این آزمایش‌ها برای اطمینان از قابلیت ایمنی فضاپیماهای آینده مهم هستند.

علی‌رغم چالش‌ها، ویلیامز و ویلمور روحیه مثبت خود را حفظ کرده و به برقراری ارتباط با والدین ادامه می‌دهند. حمایت مثبت و روانشناختی از جانب دوستان و خانواده برای رویارویی با شرایط سخت در فضا بسیار مهم است.