امیدواری جدید برای بیماران مبتلا به لنفوم تهاجمی
این کارآزمایی بالینی که توسط محققان مؤسسه ملی بهداشت انجام شد، شامل 50 بیمار مبتلا به DLBCL بود که پیش‌آگهی آنها بد بود. سرطان آنها یا پس از دوره‌های بهبودی بازگشته بود یا دیگر به درمان پاسخ نمی‌داد.
دکتر کریستوفر ملانی، یکی از رهبران این مطالعه، گفت: «بسیاری از این بیمارانی که به درمان‌های استاندارد پاسخ نمی‌دادند در غیر این صورت ظرف یک سال می‌مردند، و اما اکنون تعداد زیادی از آنها پس از دو و چهار سال هنوز زنده هستند.»
این درمان دارای پنج دارو شامل ونتوکلاکس، ایبروتینیب، پردنیزون، اوبینوتوزوماب و لنالیدومید است. با استفاده از پنج حرف اول‌شان، به اختصار ViPOR نامیده می‌شود.
داروها به طور همزمان در چرخه‌های دو هفته‌ای با یک وقفه یک هفته‌ای بین سیکل‌ها تجویز شدند. محققان گفتند که این رژیم به طور قابل‌توجهی تومورها را در 26 بیمار از 48 (54%) کوچک کرد که 18 نفر (38%) پاسخ کامل را تجربه کردند. به عبارت دیگر تومورهای آنها ناپدید شد. در دو سال، 36 درصد از کل بیماران زنده بوده و 34 درصد بدون بیماری بودند.
محققان گفتند که این اثربخشی عمدتاً در بیماران مبتلا به دو نوع خاص سرطان دیده می‌شود. ملانی در یک بیانیه خبری توضیح داد:« DLBCL یکی از ناهمگن‌ترین اشکال سرطان از نظر ژنتیکی است و در نتیجه ما نمی‌توانیم دقیقاً تشخیص دهیم کدام ترکیب از داروها برای هر بیمار مؤثرتر است.»
در کارآزمایی فاز 1b/2، پاسخ‌ها به شش دوره رژیم ViPOR بسته به نوع سرطان متفاوت بود. پاسخ‌های کامل در دو زیرگروه متمرکز شدند که شامل 62 درصد از افراد مبتلا به DLBCL غیر GCB و 53 درصد از بیماران با لنفوم سلول B درجه بالا دابل-هیت بودند. در دو سال، شرکت‌کنندگانی که این دو سرطان را داشتند، نسبت به سایر شرکت‌کنندگان، نرخ بقای کلی و بقای بدون پیشرفت تومور را داشتند. محققان گفتند این سرطان‌ها به مکانیسم‌های بقایی که ViPOR هدف قرار می‌دهد بستگی دارد.
ViPOR همچنین به 30 درصد از بیمارانی که لنفوم آنها پس از درمان با سلولCAR T پاسخ نداده یا بازگشته بود کمک کرد تا بهبودی پایدار داشته باشند. درمان با سلول‌های CAR T از سلول‌های T خود بیمار استفاده می‌کند تا به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا سرطان را از بین ببرد. این استاندارد فعلی مراقبت برای افرادی است که DLBCL آنها بازگشته است.
در مقایسه با درمان‌های استاندارد، عوارض جانبی رژیم پنج دارویی خفیف تا متوسط توصیف شد. محققان گفتند که به طور بالقوه می‌توان داروهای بیشتری را به رژیم اضافه کرد. آنها در حال مطالعه ViPOR در افراد مبتلا به لنفوم‌های دیگر هستند که در مقابل درمان مقاومت کرده‌اند و در حال توسعه یک مطالعه فاز 2 بزرگتر برای تایید یافته‌های خود هستند.
تحقیقات بیشتری برای توسعه روش‌های درمانی برای زیرگروه‌های GCB DLBCL که کمتر به ViPOR پاسخ می‌دهند، مورد نیاز است.
این یافته‌ها در 20 ژوئن در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا