ماموریت بلندپروازانه فضایی «پولاریس داون»؛ عبور از کمربند مرگ‌بار وان‌آلن در فضا
جرد ایزاکمن، سرمایه‌دار و بنیان‌گذار شرکت پرداخت‌های الکترونیکی که پیش‌تر در قالب برنامه فضایی خصوصی اينسپريشن۴ با هدف جمع‌آوری کمک برای مبارزه با سرطان کودکان به فضا سفر کرده بود، اینک پس از تجربه موفق در هدایت این سفر، به فکر برنامه‌ای دیگر افتاده است.
به گزارش سی‌ان‌ان، ایزکمن اکنون پس از تجربه قبلی، که در آن چهار فضانورد با پیشینه‌های مختلف و بی‌تجربه در پرواز فضایی درون کپسول فضایی کرو دارگون اسپیس‌اکس (SpaceX Crew Dragon) حضور داشتند به فکر بازگشت به فضا افتاده است، اما این بار با چالشی بزرگ‌تر و مخاطره‌آمیزتر به نام «پولاریس داون»(Polaris Dawn).
پولاریس داون، نخستین ماموریت از سه ماموریت برنامه پولاریس است که ایزاکمن اعلام کرده است آن را با همکاری اسپیس‌اکس متعلق به ایلان ماسک انجام خواهد داد.
این ماموریت فضایی قرار است مسیری کاملا جدید را در سفرهای فضایی بگشاید. سرنشینان این فضاپیما علاوه بر ایزاکمن، اسکات پوتیت (خلبان سابق نیروی هوایی و دوست نزدیک ایزاکمن)، آنا منون و سارا گیلیس (هر دو مهندس اسپیس‌اکس) خواهند بود و قرار است به مدت پنج روز در کپسول کرو دراگون به جایی بروند که پس از پایان برنامه فضایی آپولو در دهه ۱۹۷۰ هیچ انسانی به آن جا نرفته است.
یکی از ویژگی‌های بی‌همتای این ماموریت عبور از کمربندهای تابشی وان‌آلن (Van Allen radiation belt) است که در این ارتفاع از فضا وجود دارد. این ناحیه از فضا ذراتی با انرژی زیاد دارد که از خورشید به زمین می‌رسند و ممکن است خطرات جدی برای سلامت فضانوردان ایجاد کند. نخستین بار است که فضانوردان در یک ماموریت فضایی تا این ارتفاع پیش خواهند رفت و در معرض تابش‌های خطرناک قرار خواهند گرفت.
یکی دیگر از جنبه‌های بی‌سابقه ماموریت فضایی پولاریس‌دان، راهپیمایی فضایی این فضانوردان است. در این ماموریت، ایزاکمن و گیلیس از کپسولشان خارج خواهند شد و تنها با رابطی شبیه به بند ناف به فضاپیما متصل خواهند بود. این راهپیمایی فضایی بدون استفاده از قفل هوا انجام می‌شود که مخاطره بزرگی به شمار می‌آید.
ایزاکمن و گروهش این ماموریت را سفر تفریحی به فضا نمی‌دانند. هدف آن‌ها آزمایش و توسعه فناوری‌های جدید است که برای سفرهای فضایی آینده بسیار حیاتی و مهم خواهند بود. یکی از این فناوری‌ها، لباس‌های فضایی «ایوا» (EVA) است که اسپیس‌اکس طراحی کرده است. این لباس‌ها برای محافظت از فضانوردان در برابر شرایط سخت فضایی ساخته شده و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در فضاپیماهای جدید و ماموریت‌های آینده نیز قابل استفاده باشند.
آماده‌سازی این ماموریت کمتر از سه سال طول کشید، که این مدت در قیاس با زمان لازم برای پیشبرد برنامه‌های فضایی بسیار کوتاه است.
پولاریس و اسپیس‌اکس کوشیده‌اند تا با آزمایش‌های متعدد و پیچیده مخاطره‌های این برنامه فضایی بی‌سابقه را به حداقل برسانند. این آزمایش‌ها شامل بررسی مقاومت لباس‌ها دربرابر ضربه و همچنین آزمایش‌های مربوط به تابش‌های فضایی بوده است.
انگیزه ایزاکمن برای چنین ماموریتی مشابه همان عزم و انگیزه اسپیس‌اکس ایلان ماسک است: تبدیل انسان‌ها به گونه‌ای چندسیاره‌ای.
همین هدف بلندپروازانه او را ترغیب کرده است تا به دنبال اکتشافات فضایی جدید و کمک به توسعه فناوری‌هایی باشد که روزی انسان‌ها را به سیارات دیگر خواهند برد.
به گفته کارشناسان، ماموریت پولاریس داون، نه‌تنها مرزهای علمی و فناوری را به چالش می‌کشد، که نشان‌دهنده توانایی و شجاعت انسان در مواجهه با ناشناخته‌هاست. ایزاکمن و گروهش با این ماموریت قصد دارند علاوه بر کشف‌های جدید، راه را برای نسل‌های آینده باز کنند تا آن‌ها بتوانند به سیاراتی فراتر از زمین قدم بگذارند. این ماموریت نقطه عطفی در تاریخ فضانوردی خصوصی محسوب می‌شود و اگر موفقیت‌آمیز باشد نتایج و دستاوردهایش سال‌ها و حتی دهه‌ها تاثیرگذار باقی خواهد ماند.
این مطلب از سایت ایتنا گردآوری شده است.
منبع: ایتنا