ايتنا – سندروم پاریس چیست؟‌

آنجلا، وبلاگ‌نویس اهل سان‌فرانسیکو که کلاه بره فرانسوی می‌گذارد، گریه‌کنان در تیک‌تاک گفت از اینکه در طول تعطیلات سال جدید هنگام بازدید از شهر فرانسوی لیون نتوانست به زبان بومی خودش صحبت کند، احساس «تنهایی» کرد.

او گفت: «از اینکه به اینجا آمدم و پول خرج کردم یک جورهایی احساس حماقت می‌کنم»، و افزود: «اینجا آمدم تا یاد بگیرم و کشف کنم، اما این تجربه فقط… اصلا  خوشم نیامد.»

هفته گذشته از زمانی که این ویدیو با عنوان «فرانسه اشکم را درآورد» منتشر شد، بیش از ۶.۸ میلیون بار دیده شده و افکار عمومی در زمینه آداب فرهنگی هنگام سفر به خارج از کشور چنددسته شده است.

عجیب آنکه آنجلا – به‌ویژه وقتی پای فرانسه به میان می‌آید، تنها کسی نیست که در این شهر دچار شوک فرهنگی شده است.

گردشگرانی که تصویری آرمانی از شهرهای فرانسه، به‌ویژه پایتخت – کلان‌شهر ثروتمند و جذاب آماده عاشقانه‌ای که سال‌ها روی پرده سینما تماشا کرده‌ایم– نمی‌یابند، گوشزد می‌کنند که نواحی داخلی کثیف، پرسروصدا و شلوغ پاریس توی ذوقشان زده یا حتی بسیار بهت‌زده کرده است.  

درمواردی که این بهت به قدری تما‌م‌و‌کمال باشد که نشانه‌هایی آشکار پدید آورد، به آن سندروم نشانگان پاریس می‌گویند.

سندروم پاریس چیست؟‌
سندروم پاریس اغلب به‌ صورت «وضعیت تضاد فرهنگی شدید» توصیف می‌شود.

نشانه‌های جسمی و روحی زمانی که پاریس انتظارهای فرد را برآورده نمی‌کند، عبارت است از توهم، ضربان سریع قلب، سرگیجه و حالت تهوع.

نخستین بار چه زمانی پدیدار شد؟‌
اواخر قرن بیستم، روانپزشکی به نام هیرواکی اوتا در دهه ۱۹۸۰ آن را سندروم پاریس نامید.

به‌نظر می‌رسد که ترکیبی از عوامل، توضیح می‌دهد که چرا مبتلایان به این سندروم تقریبا فقط ژاپنی‌هایند. وجود تصویر پاریسی بی‌عیب‌و‌نقص در فرهنگ عامه ژاپنی (pop culture)، مانع زبانی پیچیده و تضادهای فرهنگی شدید، صرفا نمونه‌هایی از این عوامل‌‌اند.

از اوایل دهه ۲۰۰۰ چندین گردشگر ژاپنی برای درمان موارد شدید سندروم پاریس در کلینیک‌های روانپزشکی بستری شده‌اند.

آیا واقعی است؟‌
بله – البته نادر است.

سالانه حدود ۲۰ گردشگر ژاپنی به این بیماری مبتلا می‌شوند. گزارش‌های تاییدنشده حتی می‌گوید که سفارت ژاپن در پاریس برای کسانی که به نشانه‌های واقعی ضربه ناشی از آسیب سفر مبتلایند، خط تلفن فوری ۲۴ ساعته دارد.

آیا منحصر به پاریس است؟‌
در گردشگرانی که به اورشلیم می‌روند نیز نشانه‌های روانی مشابهی دیده شده است. یک حالت روان‌پریشی از پارانویا (توهم) که به دلیل نزدیکی به مکان‌های مقدس ایجاد می‌شود، مسافران و زائران شهر را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و اغلب به یک تجربه مذهبی دشوار مرتبط است.

جایی دیگر، در فلورانس، گردشگرانی که تحت‌تاثیر هنر و معماری این شهر ایتالیایی قرار می‌گیرند، ممکن است به سندروم استاندال – پارانویا و تپش قلب ناشی از اهمیت تاریخی و زیبایی آنچه دربرابر خود می‌بینند، مبتلا شوند.

چگونه از بروز سندروم پاریس جلوگیری کنیم؟‌
یادتان باشد، پاریس نیز همان مشکلات بسیاری از شهرها (از جمله لندن) را دارد. برداشتن عینک‌های خوش‌بینی برای پذیرش واقعیت مناطق گردشگری بیش از حد شلوغ و رفتارهای سرد یا غیردوستانه محلی‌ها، به مبارزه با سرخوردگی احتمالی کمک می‌کند.

درباره همه چیز، از زمان سفر و آنچه باید درباره تعطیلات شهری فرانسه بدانید، با راهنمای سفر پاریس ما مشورت کنید.

برای کسانی که نمی‌توانند رویاهای مجازی خود را نادیده بگیرند، اینجا راهنمایی است درباره نحوه سفر به پایتخت فرانسه مانند فیلم«امیلی در پاریس»؛ چه بودجه خرید شامپاین داشته باشید، چه «شامپر» (اشاره به شوخی‌ای در فیلم «امیلی در پاریس» و گونه‌ای «شامپاین خانگی» دست‌ساز پدر شخصیت اصلی فیلم).